ruhun ötesinde yasamis
yasamaktan öte gri bir sabaha dökülmüs gülümsemeleri
bu aglayan candir
candir benden ötede
uzak diyecek kadar bir nefes verilebilecek mesafede
yakin diyecek kadar kilometreler yüklenmis
ha desen durduracak nabzini bahari müjdeler gibi hafif yesile çalan bakislari
emanet nefeslerle umut mirildanmis uykusunda
uykusunda kan
uykusunda cennet müjdeleyen
gözlerimin ferinden soyutlanmis
gözlerime hasret
bu aglayan candir…
abartmis sevmek makamindan çalan türküleri
dudagina kalici misafir edilmis izmariti dislerini gidiklayan
bir sigara ateslenmis
susmus sessizlestirmis acilarin ablukasinda parçalanan kalbini
kimse anlamamis yada anlatamamis sözlerini
ah sevgili yanlizlik soguk bir sonraki bahara erteleme gözlerini
haberin yok belki bu kalemimden dökülen kandir
sana garip gelir belki sana hasret bu aglayan candir…
