Gönlümde taht kurdun farkina varmadin,
Çabaladim sen ne dersen de
Hala da çabaliyorum
Birakip gittin ben sana yalvarirken
Sana kizmamak için öfkelenmemek için
Hala çabaliyorum seni anlamak için
Gözümde kapidan çikarken ki bakisin gitmezken
Sana sarilmak isteyen kollarimi kendime sarmalarken
Seni yeniden öpmek isteyen dudaklarimi kilitlerken
Içimdeki çigligi bastirmanin tek yolu uzun bir uykuya dalmakken
Ve o uyku hiç gelmiyorken
Hala ve hala seni anlamaya çalisiyorum…
O tahtlar öle bi anda kurulurki hiç farketmessin ve sonra o tahta oturana taparsin(lütfen yanlis anlamayin bu sözümü)onsuz yapamazsin etrafinda o kadar çok insan olur ama o insanlarin içinde o tahta oturan yoqsa yapayalniz kalirsin…
umarim hiç birimiz yapayalniz kalmayiz ve o tahtimiza hep hakedenler qeçekten sewenler oturur!!!
sewgiyle,qülerek kalman dileqiyle…
yok yanlis anlamadim 🙂
ama sanirim haklisin ve evet o tahta, tahtamiza hakedenler oturur ve hep gülümseriz !!
saol kevser sen de sevgiyle, gülerek kal ve mutlu ol …