Askima tutsak yasadim
Bu zamana kadar
Anahtarini istemedim, senden
Demir parmakliklarin.
Gardiyandi, gözyaslarim,
Hayal denizi camima vurdu, dalgalarini
Bilemezdi, vurdugu dalgalarin
Sizdigini pencere kenarlarindan.
Yani hayaller bile bana zararliydi.
Kim bilir, belki bir gün af çikar,
Bu askta tutsak olmak yerine,
Bileklerimden çözülür, sensizligin kelepçesi
Belki de hep burada kalir,
Sonunda dayanamaz ruhum ve bedenimden firar eder.
beni ruhum dayanamayacak gakiba=((
galiba istemeden kötü bir anini mi hatirlattim?
o beni hep yordu ve benim buna daha fazla direnemeyecegimi farketmemin inan seninle alakasi yok..
aslinda bir an için neleri göze almam?ama karanliga teslim oldu çoktan benligim, yapacak pek de bir sey kalmadi galiba:/
o konuda olmasa, hayatta yapacak çok sey vardir. çok üzgün oldugun için böyle düsünüyorsun.