Insan hayatinin bir döneminde mutlaka ailesinden ayri eve çikacaktir. Bu farkli sehirde okumaya giderseniz lise döneminde de, üniversite döneminde de olabilir. Bazen yükseklisans için, ya da farkli bir sehirde çalismak için evinizden ayrilirsiniz. Bazilarimiz da ekonomik özgürlügünü eline alir almaz, farkli sehirde yasamasa da bavulu toplayip kendi dairesine yerlesebiliyor. Ben hayatimda ilk defa ailemden ayrildim ve yabanci bir ülkede çalismaya basladim. Bu deneyimin ilk dört ayinin sonunda edindigim tecrübeleri paylasiyor, okuyanlarin yorumlarini bekliyorum:1) Yemek yapmayi ögrenin. Her ögünü disaridan yemeye ya da mikrodalgada hazir yemek isitmaya ne mide dayanir ne bütçe. Mutfak islerinden nefret de etseniz, uzun vadede hem daha saglikli beslendiginiz, hem de daha çok para biriktirebildiginiz için ocakla, firinla, tencere-tavayla bir an evvel barismaniz sizin için faydali olacaktir.
2) Yemek yapmak gibi, temizlik de keyif almasaniz da yapmak zorunda oldugunuz islerden biri. Bunu böyle kabul edin. Haftaiçi her gün çalisan, aksamlari ara sira disari çikan, haftasonlarini sosyal geçiren bir insansaniz, eviniz dagildiginda acilen müdahale etmezseniz salona her adim atisinizda savas alanina girmis gibi hissedebilirsiniz. Vakitsizlik ve yorgunluk yüzünden ertelediginiz her temizlik günü size daha çok is olarak geri dönecek. O nedenle örnegin her sabah evden çikmadan evin en azindan derli toplu göründügünden emin olabilir, haftada bir aksaminizi da genel temizlige ayirabilirsiniz. Tek basina temizlik yapmak çok mu sikici? Diziler ne güne duruyor?
3) Sosyallesmeyi unutmayin. Bazen insan kendi kendine kalinca sosyal bir canli oldugunu unutabiliyor. O zamanlarda anlamsiz bir mutsuzluk hissedebilir, ama tek ihtiyacinizin birileriyle iki çift laf etmek oldugunun farkina varamayabilirsiniz. Komsularinizla aranizi iyi tutun, ara sira yakin dostlarinizi evinize davet edin, hatta sehrinizi ziyaret eden turistlere bir-iki günlügüne kapinizi açin, koltugunuzu ayirin. Sonra duvarlara bakarak oturursunuz yoksa…
Simdilik tavsiyelerim bu kadar. Genel olarak sunu söyleyebilirim: ayri eve çikmak göründügünden daha zor olabilir, ama bagimsiz yasamayi sevenler için bir o kadar da önemli.
hemen herkes gibi benim hayatimin da bir parçasi olacak bu süreç ve inanabilirsiniz, bu tavsiyeleri dikkate alacagim.ayrica o foto ne öyle ya,gül gül öldüm=))
Hayiiir, izin yok! otur oturdugun yerde bakiim:))))
daha var ya merak etmeyin=)hem ben ayri eve çikana kadar siz beni unutursunuz, hiç sorun degil yani!
daha var ya merak etmeyin=)hem ben ayri eve çikana kadar siz beni unutursunuz, hiç sorun degil yani!
delisey unutabilir belki ama ben de varim dostum :))
seni unutcagimi da sanmiyorum. ayri evi felan unut, çikacaksanda beraber çikariz 🙂
Vay be, benim koruyucu melegim çokmus ha, benim sirtim yere gelmez=))hemmm,ne güzel olurdu degil mi dostum,sen ve ben ohhh…çok güzel olurdu ama biraz imkansiz gibi=//keske ayni yerlerde olabilsek, hayat boyu!
yine keskelere yenik düstük desene =)
gene…
o eleman onca birayi neresine içti merak ettim 🙂 🙂
Bu yasananlar, ileride çook ise yarayacak 🙂
Kiymet bilmeye vesile olur umarim.. Çok keyifli, tebessüme vesile olan bir yaziydi. Tesekkürler..