Bana ait olmadigini bilerek tasiyorum bedenimi, yasadigim bu sehirde senden izler ariyorum beklide canimin yanacagini bile bile…
Uzakliklar içimdeki çig gibi aski daha da büyütüyor ask bazen masum bir çocuk edasi veriyor bazen de küstah bir kadin… Anlayacagin bir animin digerine uymadigi sik sik oluyor…
Bugulu camlara kalp çiziyorum içine de bas harflerimiz kalp akiveriyor harflerin üstüne dogru. Sonra tipki gözyasi gibi damlalar, çogalip yok oluyor… Ansizin aklima düsüyor; ben de böyle yok mu olacagim? Hayatindan önce yavasça sonra hizlanarak, sadece iz olarak mi kalacagim? Ardindan biri gelip, kalan izi de elindeki kagit mendille yok etmesine izin verecek misin?
Düsüncesi bile çildirmam için yeterli… Kaybolup yitirilmek istemiyorum. Insana en çok da bu zor gelir aslinda, unutulmak… Bir gün hatirlanmamak… Oysa düslerimde ayriliklara yer yoktu. Kim ayriligi hayallerine alirdi ki, ben de yer vereyim; o kötü berbat terk edilislere…
Ben ömrümü senin yoluna adadim…Yolun sonu neyi getirir artik önemi yok…
Canim sen ne kadar yürekli cesur birisin askini öylesine güzel haykiriyorsunki
sonucu ne olursa olsun…..
bedeli ne olursa olsun…
helal olsun demek geldi içimden…
duygularinin bu kadar arkasinda mertçe durdugun için..
sevgiyle kal….
saygi..sevgi ve muhabbetle emelcim tesekkür ederim…
duygularin kalem ucu ile nakis nakis islendigi bir anlatimdi bu.
muhakakk bir siiri olmali demi can?
olmali ya evet…
===
daha az seviyorum seni..
giderek daha az..
unutur gibi seviyorum..
azala azala..
aramizdaki uzakligin karanliginda..
geceler kisalip.. gündüzler uzuyor öyle olunca..
daha az seviyorum seni..
kendini iyilestiren bir yara gibi..
daha az..
ve zamanla..
sen geceyi tutuyorsun.. ben nöbetini..
uzak dag kislalarinda..
görmüyoruz birbirimizi..
usul usul sis iniyor..
kopmus yollara..
isigi hafif.. uykusu agir koguslarda üzerini örtüyorum senin..
bir çig gibi büyüyorsun rüyalarimda..
sevgilim sevgilim
yildizlari daha büyüktür bazi gecelerin
nöbet kadar yalnizken ögreneceksin bunu da..
artik daha az seviyorum seni..
unutur gibi..ölür gibi daha az..
yeniden ödetiyorum kendime
onca askin ögretemedigini..
kolay degildi..
yalnizca sevgilimi degil.. evladimi da kaybettim ben..
kaç aci birden imtihan etti beni..
bir tek gece vardir insanin hayatinda..
ömür boyu sürer nöbeti..
bu da öyleydi..
iyi ol..
sag ol..
uzak ol..
ama bir daha görme beni…
Murathan Mungan
Sevgimle Fundacim…
sabahin ilk isiklarinda sizlerin bu essiz yorumlarinizi okumak ve güne sizle baslamak çok keyif verici oldu muhabbetle can…
Birak geçmesin harabe köprümden kimse
Birak sevmesin eger gelen gidecekse
Sende birak gönlümü haybeden sevenlere
Sende yik beni vur yerden yere…
Anil Erkmen..
Terkedip gitmedim yine sendeyim,
Yüregim ruhumla ayni tendeyim,
Degismedim bak ben ayni bendeyim,
Rüyana dönerek seni birakmam.
Merak etme ayagina bag olmam,
Yolunda karlarla kapli dag olmam,
Her yasayanin yaninda sag olmam,
Rüyana dönerek seni birakmam.
Ümüt Güngör
gunyadin fundacim..!
siirlerle güne baslamak ne güzel yahu =)
hay siz çok yasayin emi =)
dimag aciyor efendim siirle gune baslamak..
sabah egzersizi… =)
guzel bir gun diliyorum hepinize..!
ZAMAN
yirtilan kalpler terzisidir zaman
ignesi gün isigindan
makasi yeni baslangiçtan
bir demir ustasidir zaman
örse yatmisa vuran
kizgin
ve olmakta olmayi becerene
bükülmez bir kendin olmak veren
çer çöp toplayan
kirli ceketli bir çingene kadindir zaman
tek tük atilmislardan
büyük bir keyif çikaran
asfalt döken isçidir zaman
eski yol çukurlarina
zift döküp
üzerine beyaz çizgiler
çizmeyi unutmayan
bir boyacidir zaman
yipranmis duvarlara ve tavanlara
cin gibi bebe kahkahasi birakan
mezarliklar bekçisidir zaman
ölüleri bekleyip
yasamayi unutmayan
dilenci avucudur zaman
içine dolanla kapanan
yolüstü alinan bir selamdir zaman
geçenin ardindan son kez bakilan
sazdir zaman hazdir
dinleyenin bildigi
çalanin geçtigi
bir taksimdir yayan
zaman mahpustur
ve de
mahpustakidir
bir eliyle hep disariya tutunan
erik çiçegidir zaman
bir yapragini hep içeriye uzatan
kalem ucudur zaman
bir de defterdir
yazar hafizalara
harfi
harfine
fakat silgidir de her an
gücü kendinde
görene
iki eldir zaman
alkislayip
susmayi
yanyana
birbirine sarilarak basaran
sari
kirmizi
ve yesildir zaman
durmasini
ve yürümesini bilende yanan
ve
sözün uzunu
sözün kisasidir zaman
agizdan çikip
uzayda
sarhos bir deli gibi dolanan
Aykan ERDEN
güzel günler senide bulsun canim arkadasim…
önce sevmeyi ögrettiler tenden uzak, gönle yakin. sonra ellerimi kelepçeledi her gelip geçen gönülçelen. her sarkiya riyakâr notalar dizdiler ve astilar ömrümü çigirtkan bir sehpada. sallandi düsüm, ardindan lerzeye tutulmus isikta düstüm kabir denen kuyuya. ben seni sarkilarla sevmistim, her nota gül olurdu solmayan baharlara.