O bana hayatta olmazi ögretmisti ben hep onun
oluruna giderken.
O kocaman kalbimi çikartip küçücük ellerimin
arasina koyup gitmisti, ben kalbimi onun ellerine birakmak isterken.
O yalan söylerken bile masum dururdu, benim yüzüm
kizarirken.
O bende hiçbir seydi çok sey ifade ederken,
farkinda degildi ama bende onda her seydim hiçbir sey ifade etmezken.
O içinin acidigini söylese de mutluydu baska
yerlerde, baska kollarda ben mutsuzken.
Umutsuzca ama umutla bekledigim o gün geldiginde,
aldigim nefesin cigerlerime kadar indigini hissettigimde,
O gün geldiginde artik o olmayacakti
Söz de dönüsü olmayan yolunda hayatina devam
ederken.
müthis… kalemine saglik=)
gerçekten çok iyi. senin gibi iyi bir yazari okumaktan ve tanimaktan dolayi çok mutluyum