Çocuklari ve kuslari birbirine benzeterimIlk dogduklarinda
Dünya dan habersiz
Korunmasiz , biçare
Sonra hayalleri
Yildizlar gibi
Yarisirlar rüzgarla.
Mevsimleridir
Yasamak , zaman bitmez gibi
Gelir onlar için.
Büyüdüklerinde
Uzaklasmak isterler
Yuvadan, kendi kanatlariyla,
Tanimak tek basina
Hayati, insanlari aski
Tutsak olurlar ikisi de
Belki bilerek ,
Belki de farkinda olmadan
Kaybederler özgürlüklerini
Ya zorla ellerinden alinmistir
Ya da kendi elleriyle vermislerdir
Ne farkeder artik ikisi de kafestedir
Bakip , göz ucuyla derin bir
Iç çeker, anlarlar eski günlerinin kiymetini
Gökyüzünü özler ikiside…..
kuslar kendilerini yemek için falan kafese koydururlar ya biz?!.ne kadar degiyor tartisilir..
aslinda, kafes yasamak zorunda kaldigimiz yasama düzeni. özgürlügümüz yapabildiklerimizle sinirli.