yapacak yazacak bir sey de kalmadi. Yeniden baslayalim demek klise, bana dön demek acizce, seviyorum demek ahmakça..özür dilemek içinse suçlu olmam gerek..
sayfalarca yazilar yazip siliyorum, anlamiyorsun sana ihtiyacim var diyecegim..Gözlerime baktiginda nefret tükürmesek birbirimize, çocuklar gibi kosup boynuna atlayacagim..Bana bakarken iki el ates etmek gelmese içinden, ellerimi uzatacagim..Anlamiyorsun sana ihtiyacim var diyecegim.
Beni sevmemene raziyim oysa, yanimda öylece otur be adam..Kokun bana gelsin..Böyle, güneybatindan sakallarini izleyeyim..Ah bana ask demezler mi bir de..Ben yenilmisim diyorum son elde kaybetmisim..Bir de gözlerime baktiginda sevismesem gözlerinle gizlice..
Benim ihtiyacim var sana, sen yoksun.. bu ne acimasizlik bu ne özgüven, bu ne adilik be adam..Bir de bana baktiginda, dünyada ne kadar kapi varsa hepsini tek tek kapatiyorsun ya yüzüme..Üzüyorsun beni..
Oysa sen, yeni bir sehir kurmustun gönlüme, basi bos birakmana ben sebep oldum belki ama o sehre ates açmak niye? Bu kadar nefret neden?
Ayrilik denen sey, kisa süreli bir sey olmaliydi..ve sen bana gelmelydin hemen..Bu ask olmaliydi, huzur olmaliydi..Kazanmak denen sey bu olmaliydi..Bir de gözlerime baktiginda zafer bayragini dikmesen gözlerime..Anlamiyorsun iste sana çok ihtiyacim var..
içimdekileri sana anlatmisim, sen de bunlari kaleme almissin desem yeridir.muhtesem bu!
tesekkür ederim:) bana daha çok sey anlatmani istiyorumm:))