damdan düsmüs bir aciz kul idim simdi büyüdüm.
tuttum ibnelerin yakalarindan
yermisin -yemez misin
kuluçkaya yatmis kuzgun idim.
kimseyi dinlemedim.
dedim ya
simdi büyüdüm hem adam oldum
anladim pustlar nasil konusur
nasil yemek yer
nasil dolasir bir anda çaliyi
adami ardindan nasil diker.
nasil becerir kulaklari üstünde kuluçkaya yatmayi.
kusla böcekle
yakomozla mehtapla
kizla avratla
pustla yavsakla
isim hiç olmaz benim
düsmüsüm ekmegimin derdine.
dert benim derdim-kime ne.
Istanbul yasadigim kent
Tanirim bakislarindan çulsuzu
Nereye takilir gariban
Nerde dolasir iti huysuzu
Annadin mi anlarim
Parasi bol çakali
Hem zengin çakali/soysuzu.
Birader bitmez bu siir
Yemisim sair geçinen en kral adami.
Paran var mi bir de adamin
Hele bir gazeteci televizyoncuysa tanidigin
Ko gitsin hayatin damina.
Inan ölünce yazilir dokuz sutundan birinci manset
E n büyük gazetenin tam alnina..
bir de bakmissin ki olmussun koca bir SÖHRET.!
bir hikaye vardir.
adamin birisi damdan dümüs onun yanina gelenler vah vah diyorlarmis ama hiç birisi geregini yapmiyormus bu gören damdan düsen kisi sormus içinizde hiç damdan düseniniz oldumu biri ben bir tarihte bende damdan düsmüstüm deyince o zaman sen olsun benim halimi bilirsin geregini yap bana demis ona derler .. r.ç.
siirin klasik anlatimi ..m34