Dogarken agladi insan bu son olsun, bu son…
Maalesef olmuyor. Bu dünyada aglamalar, gözyaslari,savaslar, mutsuzluklar ve zulümler için son hiç gelmiyor. Asla tamamen bitmiyor,sayfasi kapanmiyor.
Sonu olan defteri dürülen seyler belli; ask olsun, dürüstlük olsun, insanlik olsun. Biten seyler bunlar hep. Defterinin yapraklari tükenen, son sayfasinin son satiri dahi karalanmis olan seyler bunlar hep.
Bu bitmeyen seyler o kadar yer edinmis ki içimizde sonuçlari sasirtici. Sevindiginde bile aglayan varliklariz mesela. Yada “mutluluk gözyaslari” diye tabirleri olan varliklariz.hem zulüm olmasa kendimizi bir boslukta hissediyoruz mesela. “Firtina öncesi sessizlik” diyoruz sonrada. O kadar hayatimizda ki yoklugu bile huzursuzluk hissettiriyor bize.
Olmayacak duaya amin denmez ama insani yasatan daima umut kirintilari olmustur. Bendende bir umut öyleyse. Bu son olur belki? Dogarken agladi insan ama bu son olur belki ..
bir gasel vardir oda söyle baslardi.
dogarken aglayip dogduk gülenler hep divanedir
giden gelmez gelen bilmez bu dünya bir misafir hanedir aman aman diye devam eder bu gazel derim.
iste bu gazelde bu dünyanin böyle bir yer oldugunu gösteriyor bu gazelliyle bu sair bizlere derim..
.
yazinizi beyendim eline saglik derim bir katkim olsun diye buna bir ilavede ben yaptim.. selamlar sizlere r.ç.
insani duygularkla paralel bir seytaniligide içinde barindirir insan. sapkinlik güdüsüde var benligimizde, hirs ve bencillik bazen tüm yasam yörüngemizin amaci oluveriyor bu kaçinilmaz. ve kesinlikle son olmayacak dünya döndügü müddetçe.. üzgünüm 🙁
ALLAHIN LUTUFLARINDADIR INSANIN AGLAMASI VE INSANIN EN ÇIKMAZINDA , EN OLMAZINDA GELIR .
DÖKÜLÜR GÖZBEBEKLERIMIZDEN O NARIN GÖZYASLARIMIZ ONLARIN KIYMETINI , IYI BILELIM ÇÜNKÜ BIR GÜN GELECEK ONLARDA OLMAYACAK VE YANLIZ KALACAGIZ :(((