Sen susunca;Bu sehir bana dokunuyor..
Yaralarima denk geliyor her seferinde
Kalkiyor kabugum. Kilitleniyor dilime
Susuyor acilarina, susuyor yarinlarina…
Sen susunca;
Bu sehirde ezbere aliniyor zamanlar
Geçmisimi tekrar kurup
Gülüslerimi oraya asiyorlar
Agliyor sarkilar
Susuyor dudaklar, susuyor notalar…
Sen susunca;
Bu sehir siir olup akiyor dizelerime
Eylül hüznü çöküyor pencereme
Susuyor renklerine,susuyor ellerine…
Sen susunca;
Bu sehirde karanlik çöküyor sensizliklerin üstüne
Özlemlerim birikiyor cebimde
Yüzümün çizgileri artiyor
Kaç sitem, kaç bosvermislik indiriyorum yüregime
Susuyor gözlerine, susuyor nefesine…
Sen susunca;
Eskisehirde susuyor
Ellerimi ilk kez birakiyorsun
Gözlein hiç olmadigi kadar kaçak…
Bense;
Sirtim dönük, adimlarim kisa
Uzaklasiyorum senden
Suskunlugun ekleniyor kimligime
Savunmasiz bir çocuk oluyorum içimde
Öyle çok sey geliyor ki dilime
Konusamiyorum..
O kadar
Sustum iste.. !!
Hande Arik
lütfen yorum yapin!!!…
Ya kanatsiz_melek ne yorum sevdasidir sendekide yoruldum yorum yazmaktan sana 😀
ama ne yapayim yazilarim hakkinda ne düsünüldügünü bilmek istiyorum iyi yada kötü… =(((
ne asiklar sussun nede aska sahit sehirler….. ellerine saglik kanatsiz melek……..
tesekkür ederim tamu :))