Tüm insanligin ortak bir yönüdür aslinda “geçmisin özlemi”
Sevginin, dostlugun, tüm özlemin, masumiyetin gizi altinda saklanan kaçamak bakislarin bizleri her daim sürükleyen o sizili “arayistir”…
Kimi zaman köy, kimi zamansa bir kiyi…
Kimi zaman sicacik yüreginin dostluklari…
Kimi zaman essiz bir tebessüm…
Gidip arariz
Eskiyi, geçmisi arar olur gözlerimiz,
Yasadigimiz dakikanin hissettirdigi soguga, yalnizliga inat, geçmisim özlemini…Belki anilarin kalan parçasini…Hayalin geri kalanini.
Belki de oralardan arda kalmis “bizi” arariz…
Bir iz kalmis midir?Gidip bakariz…
Yalnizligin dar sokagindan inip kiyiya,
Anilarindaki vazgeçilmezligi aramistir hep bugulu gözlerimiz…
Fakat bakmistir ki;yok..!
Fakat bakmistir ki, o; çok ama çok geride kalmistir!…
Aylin E.
vay vay vaaay=)) harikasin dost!katiliyorum fena halde..
:))
cok güzelmis….
Diyecek söz yok…
tesekkürler..
ö.d.. 🙂