Gece bir his uyandirdi uykumdan.
Karanlik,bu gecede beni seçti.
Derken;
Disarida olum birden.
Iki yüzlü doga bu defa iyi yüzünü gösterdi bana
Kuslar uçustu gökyüzünde
Günes gülümsedi
Aydinlatti isigiyla bütün evreni
Kelebekler basima üsüstü birden
Unuttum bütün derdimi
Aci, keder ne varsa gitti hepsi
Temiz hava,mis gibi çiçek kokusu
Günes o kadar parliyordu ki
ondan baska bir sey göremiyordum.
..Kara bulutlar gitti.Gökyüzü aydinlandi birden.
Aydinlik, bu defa beni seçti..
Derken;
Yine o kötü his üsüstü basima.
Kuslar ötüsmüyordu,kelebekler kayboldu.
Beyaz bulutlar gitti..
Gökyüzü yagura gebeydi…
Bütün dertlerim geri geldi..
Gitti mutluluk, huzur;gitti nese.
Hava karardi aniden,
Gölge düstü günese!!
Esra Uslu
bazen elimde bir miknatis oldugunu ve bütün mutsuzluklari üzerime çektigimi düsünüyorum hani imkansiz olan ne varsa beni buluyor 🙂 ama o mutsuzluklara sebep olan mutluluk var iyi tarafindan bakmayi denemelisin 🙂
bakacak!=)hatirliyorsan, ben de böyleydim baslarda.ama sonradan bir seyler oldu.sizin önerileriniz, sevginiz, hayatimdaki bazi yolunda gitmeye baslayan seylerin varligi falan..
benim adas da mutlulugu bulacak, merak etmeyesin sen güzel ablacigim.yazi güzel esracigim..(bi an kendimle konusurmus gibi oldum aa)ama digerleri daha iyiydi sanki?!.
tesekkür ederim önerileriniz ve yaziyi begendiginiz için adas miyiz yoksa orayi ben mi yanlis anladim?? :))
öyleyiz cancim.bebn de en az senin kadar Esrayim yani=)
:))) Esra:"gece"demek
gece yapilan yolculuk olarak biliyordum ben=/ama olsun, ikisi de oldukça anlamli ve içiçe zaten!..
evet 🙂