Dön desem de bakma sarkinin güzelligine kapildim, bir an ben seninle yasadigim güzel anlara asigim hala. Hani benim adim kir çiçegi olan o an’larda senin ki gönlümün efendisi…
Senden sonra bana kimse kir çiçegim demedi bilir misin? Kim bilir belki ben de gerçek kir çiçegi oldugumu kimseye hissettirmedim, sakladim o yönümü galiba; desinler istemedim.
Isim bir kez konur, o ismi bir kisi söyler kim bilir? Âsik oldugum sen degildin belki de
Dedim ya seninle geçirdigim güzel an’lardi sadece.
Çünkü sadece anlari animsiyorum o anilarda yanimdaki siluetin yüzü yok, zaten yüzün gözümün önüne geldiginde istemeden de olsa yüzüm burusuyor .
Özlemim sen degilsin sadece, kisacik bir dönem seninle paylastigim o güzel an’lar… O anilarin hatirina sakin oldugun yerden gelme olur mu? Sakin gelme ki ben huzurlu yasayayim. Neyse ki istesem de gelemezsin, çünkü ve sükür ki sen artik bir ölüsün.
Insan akli iste bazen bir aninin pesine takilir; ne olur dön diye sarkilar söyler bir umutla. Ona tekrar kir çiçegim diyecek birini bekler veya gönlümün efendisi diyebilecek birini… Hani ister ya yasaminda çok ender de olsa, iste o anlardan birindeyim.
YÜCE DOST
Sen daglarin, kirlarin prensi
Ben yalnizlik okyanusunun prensesi
Nerede bulduk birbirimizi
Birlikte iken nasil kaybettik benligimizi
Seninle iken benim adim kir çiçegi idi
Seninki ise gönlümün efendisi
Sonra degistik bizde isimlerimizde
Ben herkesin gözünde gönül çalan
Sense beni benden alan…
D.T
sevilenler, sevenler, asklar ölsede, o yasanan güzel "an"lar ölmüyor degil mi? her seyi öldürüyoruz da o "an" lari öldüremiyoruz istee…bütün mesele belkide bu…
tekrar tekrar hatirlayip, sanki hic yasamamisiz gibi ozleriz gozumuzden gecen o film seritlerini…
oysa,
istedigimiz zaman o anlardayizdir
ve..
yanlizkende onunla yanyanayizdir…
GIDICI
umutsuzuma
Zaten
bir otobüs ziplamasinda tutabilmistim elini
düzünden okuyorum seni;
kAçaK
çevirip tersinden;
KaçAk.
Baris GÜLTEKIN
YASAMIM…
yasamim
egreti bir ev taslagi
karalanmis kagitlar üzerinde
temeli olmayan.
yasamim
yapayalniz kalmis
ölümcül bir eylem
düsünülmeden kurulmus devrik cümlelerin ortasinda.
yasamim
bir tanri hüznü
yaptiklarinin
yarattiklarinin umursanmazligina.
yasamim
kuyruksuz bir sokak itinin
kendini kuyruklu gördügü
yalanci bir rüya.
aslinda benim yasamim da sizinkisi gibi
nereye çarpacagi belirsiz
yuvarlanip giden bu küçücük dünya
baska bir sey degil …
Baris Gültekin
Ah iyra hani insanin gögsünün orta yerinde bi yeri vardir aci saplanir nefesin zorlanir,yazini okurken nefes alislarim zorlandi yüregimi dagladin… :((((
benimde hatrimda hep bir hitap var onu hatirladim :(((
anilar daha çok yaraliyorsa insani ask güzel anilardami sakli acaba !?
Güzel olan ne varsa hatirimda girdap gibi hatirladikça içine giriyorum beni çekiyor
ewet anilarda saklidir ask tezin dogru…
"anilar daha çok yaraliyorsa insani ask güzel anilardami sakli acaba !? "
ben size katilamaycagim uzgunum arkadaslar..
"ask guzel anilarda sakli olamaz.
ask olsa olsa o anilara sadik kalabilen kalpte saklidir."
sevgimlesiniz ikinizde.
kötü anilari unutmak için ne kadar çaba gösteriyorsak güzel anilarida unutmamak için çaba gösteriyor beynimiz rukiyecim . inan yasadigim bir çok kötü aniyi animsamaya çalistigimda neden ve nasil basladigini bile unuttugumu görüyorum ki ruh sagligimiz için bu beynin dogru bir isleyisi böyle düsündügümde güzel olanlari hatirlamaya çalisiyorum ki kisiye nefret duygumu törpüleyeyim bu arkadaslik içinde geçerli.
sana bu noktada katiliyorum can
her kim olursa olsun, kiminle ne yasamis olursak olalim, bu zaman diliminde muhakkak ki olumlu ve olumsuz anilarimiz vardir insanlarla ilgili.. ama en guzeli olumsuz ve kotu olan anilari, olumlu ve iyi olanlari hatirlayarak, yasanmis o zaman dilimine saygi duymak ve yasanmisliklarimiza sahip cikmak.
dedigin gibi ancak bunu basarabildigimiz takdirde nefret duygusu barinamaz icimizde.
en guzeli de zaten bu.
o duyguyu elimizden geldigince sevgi ile köreltebilmek…
ham kalmamak ve pismek…
pistigimiz zaman, ilerde basimiza gelecek olumsuzluklari, daha rahat atlatabiliyoruz eskiye nazaran…
bilmukabele can bilmukabele.
Geçtigimiz yollarda kaybettiklerimizin bize en büyük kötülügü kendilerini tekrar, tekrar hatirlatmalaridir.
Bir kere kaybetmekle kurtulamadigimiz seylerdir.
Yokluklari hayatimizdaki varliklari haline gelir.
Hep ama hep hatirlariz.
Ne biçim kaybetmektir bu?
Kim gölgesinden kaçabilir ki?
Kazansanda kaybetsende …kEndI gÖLgEnDeN kAÇaMaZsIn ki…
Bazen duygularimiz bizden erken yaslanir ve bizden hayatin geri kalanini alir.
Hayatin, kendini anlayanlari cezalandirmasidir bu…
Durup, durup ardina bakanlar vardir.
Geçmisi düsünmekten simdiyi yasayamazlar.
Her seyi didikleyip duran mazisinin gölgesinden, anilarinin yükünden bir türlü kurtulamayan gözleri ufuk yorgunu…
Güçlü, köklü bir biçimde yeni arkadas edinecek yaslari geride biraktiysan eger, hasar görmüs eski arkadasliklari
onaracak çagi da geride birakmis oluyorsun.
Zaman ilerledikçe birçok sey, daha zor olmaya baslar. Beklentisi yüksek olanlarin yalnizligi daha koyu oluyor.
Büyük laflarin gölgesinde geçen hayatlar,
bir daha iflah olmuyor, geçip gittigiyle kaliyor.
Zaman, ask…… her sey!
Ayriliklari ayrintilar acitir.
Güçlü, köklü bir biçimde yeni arkadas edinecek yaslari geride biraktiysan eger, hasar görmüs eski arkadasliklari
onaracak çagi da geride birakmis oluyorsun.
Zaman ilerledikçe birçok sey, daha zor olmaya baslar. Beklentisi yüksek olanlarin yalnizligi daha koyu oluyor.
Büyük laflarin gölgesinde geçen hayatlar,
bir daha iflah olmuyor, geçip gittigiyle kaliyor.
Zaman, ask…… her sey!
iste damdan düsen biri daha diye düsündürttü .öyle güzel açiklamissinki benim yazimdaki eksik kalmis nagmeler gibi ( damdan düsen) deyimi ile sürçü lisan ettimsede affola tugçe arkadas. hos geldin hos ve anlamli yorumun için tesekkürler.