
seni alip, karsima desem ki sana,
“yoklugunun iki yakasini bir araya getirip,
varligini ilikler misin ömrüme…”
bakip, korkusuzca,
“evet” der misin?
uyar mi, kalbimin odasindaki sakli kilit
senin kalbinin mühürlü kapina?
çikar mi, o kapi sonsoz mutluluga?
yalnizliklari söküp,
yerine hayalleri eker miyiz, ruhunun gizli bahçelerine?
simdi söyler misin, tek bir kelimeyle?
deniz feneri olur musun?
sisli denizlerime…
sayet “hayir” diyeceksen eger,
söndür gözlerindeki o yildizlari ,
kalk git, aklimdan
parmaklarinin ucunda uzaklas sessizce…
her iki cevaba hazirlikli gözüksemde,
benim gönlümden geçen sana
senin gitmeyip, ömrüme iliklenmenden yana…
” yoklugunun iki yakasini bir araya getirip,
varligini ilikler misin ömrüme…”
Emrah ALAÇAM
nefis… =)
çok güzel.=)
süper ya 🙂
tesekkür ediyorum. begenmenize çok çok sevindim 🙂