Kan uykusuna düsürdün düslerimiSoldu zamansiz gözlerimin feri
Hiçbir merhem çare olmuyor
Filizlenip açtirmiyor gönül bahçemi
Silinip de gitmiyor ki hasret acisi
Karli daglara çikip haykirsam
Geçer mi yaramin sancisi
Sesimi biraksam uçurumlarin kenarindan
Kopsa bütün çigliklar
Diner mi yüregimin sizisi…
delidivane 23.01.2012 15.50
duygularini bu denli derin, böylesine lezzetli yasaman ne tuhaf.. benmi psikopatim bilmiyorum ama askin acisini özledim.. senin yazilari okuyunca asik olmak istiyorum. =) yüregine saglik
levent daha bu gün bir tlf görüsmesinde psikopat ruhlu biri oldugumdan bahsettim 🙂 asik olup ask acisi çekmeyi istemek psikopatlik diil merak etme
insanoglu iste nankörüz biz ya 🙂 varken neden var diye yakiniyoruz yokken de yok diye hahah
ben söyleyeyim mi?ben bunu hep söylerim, aci da olsa yakaris da isyan da..içinde "o" olunca güzel be dostlarim?.
ben de diyorum ki, levent niye böyle ask içerikli yazilar yazmiyor su ara!.asktan kaçiyor muyuz yoksa, hi?