Küçücüktüm. Kalabalik bir aileydik, beskardes ve en küçükleri ben…
Pamuk diye severmis babam beni. Simdi görse pamuk kelimesi aklinin ucundan bile geçmez eminim.
Bizi hep korkuttu gözleriyle kendinden uzak tuttu. Hep daha usturuplu davrandik yaninda çocuk olamadik, sonraki yaslarimizda da ne kadar olgunsunuz dedi çevremizdekiler ve bir olgunluk da onlar yüklediler çocuk yaslarimiza.
Hiç bilmezdim çocuklugumda o bakislara hasret kalacagimi, öyle bakiyor olsalar bile hala görmek için can atacagimi. Ama hasret kaldim.
Çok özlüyorum onu hiç kimse onun gibi bakmadi bana. Kizardi ama incinmemden de ne çok korkardi, küstügüm zaman barismak için benden çok o çaba harcardi.
Evimizin bir bahçesi vardi her türlü agacin oldugu. Iki limon agaci vardi, yediveren ve babam için çok önemli. Birinin bir kenarinda kendi asiladigi mandalinasi…
Yil 97 olmustu hastalanmisti babam. Biliyorduk hasta oldugunu yillarca doktora gitmeye ikna edememistik. Bana bir sey olmaz derdi ancak olmustu iste. Akciger kanseriydi babam ve pek kurtulan olmazdi o yillarda. O da inanamamisti bizler de, bu hastaliga.
Limon agaci da hastalandi babamla birlikte. Tam tepesinden basladi kurumaya, yapraklari büzüsmeye.
O kadar kafasina takmisti ki limon agacini; ne zaman camin önüne otursa için için üzülürdü. Tüm gücünü o agaci iyilestirmeye adamisti. Kendi hastaliginin ilk evresiydi ve gücü tam olmasa da yerindeydi. Ancak artik her ikisi de kötüye gidiyor bir türlü düzelmiyorlardi.
98 Eylülüydü. Ben üniversiteyi kazanmistim, gurur duymustu benimle, emekleri bosa çikmamisti. Ben gittim ama gözüm aklim arkada kalmisti. Her hafta sonu solugu babamin yaninda aliyordum.
Aci son nihayet gelmisti. Ekimin yedisiydi babam ölmüstü. Sonsuz denilen yola girmisti. Bundan sonra babasizdik mücadelemizde. Kanadimizin biri kirilmisti. Çok korkmustum tökezlemekten ancak öyle yetistirmisti ki bizi güçlü olmak zorundaydik kendimiz için degilse bile onun için babam için…
Ah arkadaslar ya illaki aglatacaksiniz beni.
sevgili nilanya birgün aglama partisi yapalim ve aglayalim hep birlikte
Sevgili Asya, baba konusunda öyle hassasim ki, yazinizin basligini görür görmez hemen okumak için girdim. Bende babami 1984 Yili 31 Ekiminde kaybettim. Demek ki bu ekim ayi yaprak dökümü bizim için. Benim babamda akciger kanserinden öldü. Tökezlememizi çok bekleyen oldu ama biz onu üzmedik, bizimle gurur duydugunu hissediyorum. Tipki sizin babaniz gibi. Ne mutlu ki, sizin gibi evlatlar yetistirmis… Sevgiler diliyorum.
sevgili ilsev bu yazinin benzerini babami ilk kaybettigimizde yazmistim. Bu yazi o zaman ki kadar duygu yüklü degil ya da bana öyle geliyor. Geçen zaman içinde o aciyi unuymamais olsamda kabuk baglamaya basladigini hissediyorum. Bu yaziyi yazmayi senin çaresizlik yazinin altina yazmis olsam daha hos olurdu belki çünkü o yazindan çok etkilenmistim. sonradan aklima geldi. yorum için tesekkürler. ayri yerlerde ayni dertlerden muzdarip insanlarin oldugunu bilmek hafifletici neden diye düsünüyorum
Yasadiklarimiz ve duygularimiz o kadar örtüsüyor ki yazilarimiz bir arada bir birini tamamlarmis, gerçekten. Sevgiler
Beni çoookkk duygulandirdiniz, gözlerim bugulu yaziyorum bütün bunlari… Ellerinize saglik.
DERTLESMEK
Babama
Seni altin dislerini
Birbirine kenetlemis
Karanliga dalgin bakarken bulurdum
Yirtmak gelirdi karanliklari
Gücüm olsaydi.
Bir demet isik sunabilseydim sana
Simdi beni uykularimdan eden
Bu duygu
Yani sana veremediklerim
Sikistiriyorken yüregimi
Yüregimden kalemime
Dökülen sözcüklerle
Dertlesiyorum
Gecenin kucaginda.
ILSEV
Merhaba Öncelikle fotografimi böyle anlamli bir hikayenin bir parçasi olarak görmek onur verici hikayeniz gerçekten çok anlamli ve çok basarili …….Enteresan bir durumdurki yaziniza koymus oldugunuz fotograftaki kisi benim babam bu yuzden çekmis oldugum fotografi yazinizla dahada bütünlestirdim ve benim için dahada bir anlam kazandi yürekten kutlarim saygilarimla….
Simge Karabulut
sevgili simge yorumun için çok tesekkürler. yazi fotografla bütünlesince daha da bir anlam kazanmis .fotografin çok güzel.sevgili batora tesekkürler bu seçimi için.
Tsört kazanmissin https://www.renklidergi.com sana tsörtle hosgeldin demis.Aglama partisini bosver.Hayat kisa.Kuslar uçuyor.Hayat hep gülümseyen yüzüyle günaydin desin.
beni güldürdün valla. tamam bosverelim aglama partisine hayata bakalim
Biri aglama mi dedi? Hemen geliyorum yerini bildirim partilere açigim. sevgili Asya bir geldin pir geldin yani. Zaten sulu gözüz. Saka bir yana çok güzel olmus yazin yüregini gördüm. Bizimle paylastigin için tesekkürler Sevgilerrrr
çok tesekkür ederim mavideniz gerçekten aglayalim bu ara sinirli sinirli aglamak istiyorum anladin sen onuuuuuuu
Aglama sinirli olmaz bence. Sinirliyken disleri sikarim ya haldir haldir is yaparim ya da çatacak birini ararim disime göre. :)) eger agliyorsam gayet relaks ya hüngür hüngür patirtili ya da sessiz sessiz engel olunmayan gözyaslariyla. Artik bir araya gelelim de patirtilimi sessizmi karar veririz. Sevgilerrr
Bendeee burdayimmmmmm. Aglamak istiyorummmm. Ne güzel aglardik biz ne güzelll. Özlüyorum o günleri. Siz yer ve zaman belirtin toplanip bi güzel aglayalim…
geçmise dönük yüzümü hayal kirikliklarimi birer birer yasiyorum ve içimde kalan uhdelere yaniyorum aglamak için iyi bir zaman o0lmali bence ne zaman bulusuyoruz????
tamam hadi gün belirleyelim ama benim sinirim geçmeden olsun bagira bagira aglamak istiyorummmm ayrica bu aralar relax falan da olamiyorum neden ((se)) :((((
sevgili ilsev senin nezdinde mavidenize de bir cevap olsun ben biraz hizli gidiyorum yorum yazarken…
Dün çaresizlik adli yazimi dayima okuttum. Yaninda kaldigim dayim yazimda da geçiyor. Çok agladi. Klavyedeki tuslari göremiyorum gözyaslarimdan dedi. Ama ben artik babami üzmemeye karar verdim. Kiz kardesimin de uyarisi ile onu hüzünlü hatirlamayalim demesi üzerine bu tarz yazi yazmamaya karar verdim. Yoksa daha çoook aglayacaktikkk. Ama biz yine de bir bulusuk söylee güzell aglayalim istiyorum. 🙂
Sevgili Asya al artik su tsörtü.Sanirim bir iletisimsizlik var bari buradan haberles ve tsörtünü aldiginda bize haber ver.Ben sevindim sen kazandin diye.BatoR un dedigi gibi illede https://www.renklidergi.com
nerde tisörtttt. nilanya nasil talihsiz bir talihliyim bir türlü alamadim tisörtü
http://www.giyinikim.com adresine girmen gerekiyor.Ya da BatoR la iletisim kurmalisin.
yazi harika…insanin babasini kaybetmesi gerçekten çok aci …bu yaziyi duygulanarak okudum…hissettiklerimi anlatamam….çok duygulu….
Sevgili Yüksel yorumuna tesekkürler. Insan sevdiklerini kaybettiginde çektigi aci kelimelerle ifade edilemeyecek kadar büyük. Insanda da bir o kadar büyük yaralar birakiyor maalesef.
"insan babasina borçlu oldugu saygiyi,ancak baba olunca anlar"
insan bazen anne ve babalarin pek birsey bilmedigini düsünsede herseyi bizden daha iyi bildiklerini anlamak fazla zaman almiyor. o yüzden onlarin degerini hayattayken bilelim ve gittiklerinde arkalarindan yad edecek daha çok seyimiz olsun.