Bir ses durmadan seni söylüyor bana. özledim diyor, özledim anlasana.. Hatta bagiriyor bazen:onu özledim, çok özledim!…
Gelir mi dersin yüregim, çagirsam gelir mi yanina? Belki de duymaz yine, bos ver yüregim aldirma sen, atmana bak.
Elbet bir gün diyorlar. Elbet bir gün yüregim, bir gün mutlu olacagiz. Bana inan, bana güven olur mu? Bos bir vaat degil bu…
Bir ses durmadan seni söylüyor bana… Ve her sey seni hatirlatiyor simdi… Her sarki seni anlatiyor, her siir sana yaziliyor… Sarkilari duymuyor, siirleri yirtip atiyorum..
Zamanin el verdigi kadar unuturum seni
Evet, zamanla unuturum
Unuturum unutmasina ya bir gün çikarsan karsima?
Korkular endiseler unutturmuyor…
Havanin el verdigi kadar unuturum seni
Üsüyünce hatirlarim, bir de terleyince
Ama bir rüzgâr unutturacaktir
Esip geçerken, hayalini de götürür gözlerimden.
Trafigin el verdigi kadar unuturum seni
Kirmizida beklerken ya da yesilde geçerken hatirlarim
Ama bir korna sesi unutturacaktir, eminim senin sesini bastiracaktir
Insanlarin el verdigi kadar unuturum seni
Iki gamzede müthis gülümsemeni ararim
Bir çift kömür gözde sicacik bakislarini
Ama bir dokunus unutturacaktir
O soguk dokunusta, tüylerim ürperdikçe unuturum
Beklemedigim bir kalp unutturacaktir.
Mevsim güze dönünce hatirlarim seni,
Dallarin yapraklarindan ayrildigi vakit…
Mevsimin gerektirdigi gibi gitmistir yapraklar..
Dallar üsür biraz ama ilkbaharda üsüdüklerini de unuturlar yeni yapraklarla..
Ben seni unuturum da… Ya sen?
Simdi dudaklarim zavalli bir sarkiyi mirildiyor…Bari Sen Unutma Beni
Yasamak çabasi el verdigince unuturum seni…
muhtemel yeni bir ask el verdigi zaman unutacaktir seni….
umarim bir gün=)