Yoruldum demekten yoruldum. Anlasilamamaktan, ulasamamaktan biktim. Günün birinde bir matematik problemi olsam beni anlamak için ugrasan binlerce insan olacaktir ama, neden insanken anlamaya çalismazlar ki?
Bir insanin hayatini tek mahvedebilecek sey, hayallerinden vazgeçmesiymis, bunu ögrendim ben. Ne zaman ki pes ederse gelirmis sonu.Ömrü atesler içine atilip yanarmis da insan uzaktan bakmaktan baska bir sey yapamazmis.
Zaman kayboldu sanki, yok dakikalar.Bir avuç nefesimiz kaldi belki de! Öylesine varim sanki, zamansiz, mekansiz, olaysiz. Tükendim artik, neredeyim ben? Nerede, hangi köse basinda, hangi denizin sularinda? Karmakarisik aklim, hayallerim yenilgilere biraktilar yerlerini teker teker.
Baska bahara diyelim ve ayrilalim o zaman…
Bir daha bulusmak dilegiyle!
*esra
koca koca hatirlardan sade aci olanlari yad ediyoruz, geçmis mirasin getirisini her geçen gün degeri yükselen demorolize duygusu olarak aliyoruz kendimize.. ama yasam pragmatik ve rekabetçi…üzülmeyin artik pervane böcegi degilmi atesin isigina asik olup seve seve kavrulan…
hayat ask ugruna yanabilmektir bazen !!!
(dogumgünü yazimdan alinti sana gelsin… bu arada dogum günü yazimda yayinlanmadi kötü oldu ya.. geç kutlayacaksiniz ) =))))
esra :'(
zetthdark yeni yasina yepyeni umutlarla sevgiyle dolu güzellikler yüklensin dilerim
canim ablacim tesekkür ederim. ama asil dogum günü yazimin altina da istiyorum bu yorumlardan =)
Yazin yayinlansin sevgili editimiz öncelik saglasin herkesten haklarini helal etmesini dileyerek dogum günün önceligin olsun 🙂
mutlu, saglikli en mükemmelinden cicili bicili olanindan bir yil geçir, ne diyeyim daha dostcum?devamini yazina yapacagim yoruma sakliyorum.=))