Ölüm Diye Basliyorum

Ölüm.. 
Ölüm diye basliyorum bu satirlara 
Bir baskaldirisin hikâyesiydi bu 
Ve tükenmis bir hayatin 
Sessizce gelisiydi bu Azraillin, basinda nöbet bekledigim halde göremiyordum 
Korkulu bir rüya görür gibi titriyordu, ama ben onu göremiyordum
“Hey birak onu” “beni de götür ve yahut” ayriliklara yelken açma, zaten daha doyamadim ona 
Ne yapmaliydi simdi oturup aglama vaktimi yoksa çalismak, delicesine çalismak “tek istegindi yerine getirdigim” demek için miydi? Toprak aramiza girmeden ·Yok yok sen gidemezsin önce bi açiklama yapman gerekmez mi Bir kerecik “Seni Seviyorum” demeden mi gidecektin ·”Seni Seviyorum” demeyecek miydin?.. 
Gözlerini gözlerime dikip “canim” desen dünyalari verirdim sana ve hatta! Dünya da ilk defa… 
Gögsüne yaslayip basimi uyanmamacasina yumardim gözlerimi arkamda kalmisligin hezimetine bakmadan ve ilk defa hiçbir sey düsünmeden 
Yalnizca gögsünde.. ve saçlarin sararken yüzümü 
Altin sarisi, ama birazda kahverengiyi animsatan ve çogunlugu siyah olan saçlarin sararken yüzümü 
Hani demistin “Hosçakal” diye peki niçin gidiyorsun 
Hani hoscaKALACAKTik nasil kalayim simdi söyle 
Bilmiyorum baska dil, tercümede etme ne olur 
Aglatma beni, sadece gel… 
Iki seçenegin var artik, ya benimle ya da gözlerimdeki senle…~sitemkar~