Ruh Ikizim, Amacim…

Hayatim o benim. Benim kalbim o oldu artik.Yasama amacim o benim.

Bu hayatta sevgiye muhtaçtir insan. Ben sevgiyi onda gördüm. Ilk defa inandim (birinin beni karsiliksiz sevdigine).Onsuz gökyüzü altinda kalmayi düsünemiyorum. Bunu düsünmek gözlerim dolmasina yetiyor, emin olun… Ben onu çok seviyorum. Ona o kadar baglandim ki ben bile inanamiyorum aramizda böylesine güçlü bir bag olustuguna. Ne zaman oldu diyorum? Cevap bulamiyorum… Öyle bir sey ki sanki dogdugum andan itibaren o varmis, yanimda hiç birakmamis ellerimi…

Ne zaman gözüm dolsa, onu sevdigimi söylüyorum nefes almadan. O seni çok seviyor neden agliyorsun? “Ondan baskasi için gözyasi dökme aptallasma” diyorum kendi kendime. Ve nasil oldugunu anlamadan o gözyaslari mutluluga dönüyor. Onun beni sevmesini bilmek beni sevince boguyor… (her seferinde)

Sükrediyorum ALLAHA. Onun beni sevmesine izin verdi diye. Onu bu acimasiz hayatta karsima çikardi diye. Ve ikimizin kalplerini birlestirdi diye.

Ben ruh ikizimi, kalbimin sahibini buldum. Umarim siz de bulmussunuzdur ve bulacaksinizdir. Iste o zaman bu hayata her seye ragmen katlanirsiniz.

YASAMAK IÇIN BIR AMACINIZ OLUR.

(Her zaman beni sev olur mu, hiç birakma beni… Çünkü ben birakamam seni…)