Saçma

24 Haziran 2015

480

Öyle birini sev ki içini isitsin dediler, ben de çayi sevdim…

biçkilarcasina ömrümü her siir,

büyüdü yoklugun

kurumus bir dal gibi kirildi çocuklugum

Yorgunum biraz, biraz öfkeli,

Vicdanlar çamur, merhamet lekeli…

dilimde yalnizliktan arta kalan türküler

aylardan temmuz ve üsüyorum

bu özlemek denen bas belasi bütün tebessümleri yutar

Mevsim ne olursa olsun yanlizlik hep buz tutar…

yürüyorum ölümüne

bakmadan saga sola

bulasmadan belaya

ölümüne ölüme yürüyorum

aç gözlerini ben geliyorum

bogulmak içinin gözlerinin okyanus mavisinde

ah be gülüm bak beceremedim ölmeyi yine

Herkese kostum yetisip uzattim elimi de

hep geç kaldim yetisemedim kendime…

ve simdi saatler duayi göstermekte

Ellerini aç semaya adimi söyleyip amin de yurekten,

siirim kemik olup yagacak gökten…