kavgalardan arta kalan gülüsmelerimiz
sevda artiklarina aglamalarimiz
kanayan dizlerimiz vardi bizim
o mavi gözleriyle gülümserdi biz gülerdik
basibos bir rüzgar arkamizda
birkaç cigara
birde arabesk bir müzik eslik ederdi bakislarimiza
birde kavgada en önde olurduk
sonra vudular onu kayip gitti mavi gözleri aramizdan
ölümün mevsimi yoktu
kisti kar yagiyordu
o severdi kar damlalarini
agziyla yakalamaya çalisirken kahkahalari çinlardi sokaklarda
biz çok agladik sana
agladik bütün semt kanaya kanaya
filinta gibi çocuklardik karaydi gözümüz
ve büyüdük yere düstü yüzümüz…
hadi kalk ve topla yüzümüzü yerden
mavi gözlüm,fidan boylum,aslanim
gitmek sana yakismadi TAYLANIM…
