Kalbimi kilitlemistim,Kapilar ardina
Tozlandi, rutubetlendi
Gün geçtikçe gözyaslarimla
Sarmis her yanini hüzün örtüsü
Çürüttüm çaresizligin dört duvarinda
Unuttum bir zaman sonra
Bir kalbim oldugunu da.
Sesinide duymuyordum ki
Gözüme kaleme ilisti
Meger siirler biriktirmis
Bir deftermis bekledigi
Sirdasmis misralar
Anahtarsiz açildi kilitler,
Kalem yazdikça siirler
Kalbimi saran hüzünler
Dagilip gitti
Rüzgarin önüne kattigi bulutlar gibi….
